เจ้าพระคุณสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (อมฺพรมหาเถร)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๒๐ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
โคลง ๔ สุภาพ
เจ้าพระ - คุณเปี่ยมล้น “พระเมตตา”จริงเอย
คุณ - ธรรมพระจริยา ผ่องแผ้ว
สมเด็จ - “พระสังฆบิดา” ในหมู่-สงฆ์นา
พระ - ผู้เป็นหน่อแก้ว ปวงเกล้าสักการะ
อริย - วงศ์ชื่อนี้ สืบเชื้อ-มาเอย
วง - ศรีพระหน่อเนื้อ เป็นเจ้า
ศาคต - ก่อเกื้อ มาดี-ยิ่งนา
ญาณ - มุนีแบบเค้า สร่างสิ้นภัยรุม
สุขุม - ธรรมยิ่งได้ ธรรมเนียม-ดีเอย
ธรรม - พระองค์เป็นเยี่ยม แผ่กว้าง
วิธาน - ธรรมอ่องเอี่ยม ทรงแผ่-เสมอนา
ธำรง - สงฆ์สล้าง ทั่วถ้วนทุกเขตหน
สกล - สงฆ์ทั่วแคว้น วิเทศ-ไทยเอย
มหา - สงฆ์ทั่วเขต เกี่ยวข้อง
สงฆ - ไทยหมู่นิเทศ สอนสั่ง-ธรรมนา
ปริณายก - นำปกป้อง บ่วงห้วงไพรี
ตรี - ปิฎกทรงไว้ เคร่งครัด
ปิฎก - สามปฏิบัติ ทั่วถ้วน
ธรา - ทรงข้อวัตร เต็มเปี่ยม-เสนอนา
จารย - ทรงศีลงามล้วน กราบไหว้อุปถัมภ์
อัมพร - ชื่อนี้ “พระนาม” เดิมเอย
ภิธาน - ชื่ออร่าม ทั่วหล้า
สังฆ - หมู่งดงาม ท่ามกลาง-สงฆ์แฮ
วิสุต - เด่นแจ่มจ้า ทั่วฟ้านครา
ปาพจ - ธรรมวินัยนี้ ศาสน์ศรี- สูงเอย
นุตตม - ยิ่งรุจี เด่นล้ำ
สาสน - วงศ์มุนี สอนสั่ง-ตลอดนา
โสภณ - ธรรมคูณค้ำ ส่งให้งามพิพิธ
กิตติ - พระเกียรติก้อง ไพศาล
นิรมล - ห่างบ่วงมาร หลีกพ้น
คุรุ - ฐานียาจาร ขวัญมิ่ง-เสมอแฮ
ฐา - นันดรท่วมท้น เปี่ยมด้วยพระบารมี
นี - ติธรรมทรงไว้ คุ้มครอง-สงฆ์เอย
ย - ติเพียรตรึกตรอง เหนี่ยวรั้ง
บัณ - ทิตทรงผุดผ่อง ทุกข์ห่าง-กายใจนา
ฑิต - ศรีปราชญ์หยุดยั้ง ปวงเกล้าสักการะ
วชิรา - “สมเด็จพระเจ้า- อยู่หัว”
ลงกรณ - พระนามเด่นทั่ว แผ่นฟ้า
นริศร - เหนือคนทั่ว เป็นใหญ่-ยิ่งแฮ
ปสันนา - ทรงแกร่งกล้า แต่งตั้งด้วยบรมบพิตร
ภิ - สิต ธ ยิ่งด้วย ศรัทธา-มากเอย
สิต - ขาวยิ่งด้วยจรรยา เช่นนี้
ประ - สิทธิ์สมบุญพา แต่งตั้ง-จริงนา
กาศ - ศรีธรรมบ่งชี้ ไพร่ฟ้าเปรมปรีดา
วิ - สารทแกล้วกล้า “พระปรีชา” ยิ่งเอย
สาร - ธรรมนำชีวา แผ่คุ้ม
ท - ทรงช่วยพระทูตา ฝึกฝน-ตลอดนา
นาถ - พึ่งธรรมทรงโอบอุ้ม จิตน้อมตามผู้นำ
ธรรม - ทรงประทานไว้ เป็นสูตร-ง่ายเอย
ทูตา - พระธรรมทูต แก่กล้า
ภิ - สิทธิ์ธรรมวิสุต ฟังแล้ว-หายโง่นา
วุฒ - เจริญธรรมทั่วหล้า ยิ่งด้วยธรรมรส
ทศ - พิธรอสิบถวายให้ “พระทรงศีล”-แท้เอย
มินทร - พระเจ้าแผ่นดิน โปรดเกล้า
“สม - เด็จพระสังฆราชินทร์” “พระประมุข” สงฆ์แฮ
มุติ - เห็นความสุขทั่วหน้า ปวงเกล้าสักการะ
ปฐม - ฤกษ์เบิกฟ้า แผ่นดิน-ไทยเอย
สกล - สงฆ์ไทยทั้งสิ้น ผ่องแผ้ว
คณา - หมู่สงฆ์ทรงศีล ทั่วแผ่น-ดินนา
ธิเบศร - เป็นใหญ่ยิ่งแล้ว อ่อนน้อมธรรมพิพิธ
ปวิธ - ธรรมทรงสร้าง แบบแผน- งามเอย
เนต - แบบอย่างกฎเกณฑ์ ใฝ่รู้
โย - เป็นพระมหาเถร พ้นผ่าน-ยาวนานแฮ
ภาส - แสงธรรมให้ต่อสู้ ส่งให้ทรงฉลาด
วาสน - เจริญรอยตามไว้ จรรยา-งามเอย
วงศ - “สมด็จพระอุปัชฌาย์” ก่อไว้
วิ - มลวัตรจิตกายา ผุดผ่อง-ยิ่งนา
วัฒ - เจริญศรีกราบไหว้ อุ่นซึ้งจิตพิสุทธิ์
พุทธ - ธรรมสอนสั่งให้ เชื่อกรรม-แท้เอย
บ - ริษัทสี่เร่งทำ เพียรไว้
ริ - เริ่มเชื่อผลกรรม สร่างเศร้า
ษัท - สี่พวกกราบไหว้ เปี่ยมด้วยศรัทธา
คาร - เคารพเทิดไว้ เหนือเศียร-เถิดเอย
ว - รธรรมเร่งเพียร สุขล้ำ
ส - ติตั้งหมุนเวียน ชูช่วย-จิตนา
ถาน - ที่ตั้งคูณค้ำ จิตน้อมเทิดทูน
วิบูล - ธรรมทรงไว้ ตรึงตรา-จิตนา
สีล - สมาธิปัญญา ผ่องแผ้ว
สมา - จารจิตกายา แบบอย่าง-งามแฮ
จาร - วัตรดีแล้ว เพียรสร้างปริยัติ
วัตร - งดงามอ่อนน้อม “เสียสละ”-ทั่วนา
วิ - ปัสสนาธุระ เพียรรู้
ปัสสน - เห็นธรรมะ ปล่อยวาง-ได้นา
สุนทร - พจน์บทกระทู้ ตรัสไว้เป็นอาจิณ
ชิน - บุตรสืบเชื้อ “กรรมหลวงชินวรสิริวัฒน์” มาเอย
วร - ธรรมพิพัฒน์ ค่าล้น
มหา - จริยวัตร หน้าที่-ใหญ่แฮ
มุ - นีศีลท่วมท้น กราบไหว้ได้สุขี
นี - ติธรรมทรงไว้ ปกครอง-สงฆ์นา
วง - สงฆ์งามปองดอง ทั่วหล้า
ศา - นุศิษย์เกี่ยวข้อง สดชื่น-เสมอนา
นุศิษฎ - ล้วนแกร่งกล้า สืบสร้างสานก่อ
“บ - วรสังฆาราม” ชื่อนี้ “วัดราชบพิตร”
วร - ธรรมสถิต ทั่วถ้วน
ธรรม - งามยิ่งวิจิตร ท่ามกลาง-ใจนา
บพิตร - จิตขาวล้วน เก่งกล้าสุขวิกรม
สมเด็จ - ทรงก่อเกื้อ สืบสร้าง-ศาสน์นา
พระ - เดชพระคุณสมอ้าง แผ่กว้าง
สังฆ - บิดรแจ่มกระจ่าง ท่ามกลาง-สงฆ์แฮ
ราช - กิจสงฆ์สล้าง เปี่ยมล้นพระบารมี ฯ
พระวิบูลธรรมภาณ (วรวุฑฺโฒ ภิกฺขุ)
วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๐ เวลา ๑๙.๐๙ น.
